Sevdiğin insanları yüreğine koyup
Son kezmiş gibi art arda
Güneş'i öptüğün günler
Unuttun mu denize açıldığını
Biz ki doğarken, bilerek
Çekeceğimiz acıları
Bitirmeye geldik ey gönül
Sus, sevindirme düşmanı
Azgın fırtınalarla kimi zaman
Göğüs göğüse çarpışacaksın
Kıyıdan uzakta
Belki su alacak sandalın
Kararmış deniz o sıra
Kurt gibi gelir
Bir şey düşer içine: yılgınlık
Sakın yer verme
Birazdan dost gemiciler görünür
İleride dingin deniz
Ey gönül, hadi
Asıl küreklere
Kayıt Tarihi : 15.12.2009 12:52:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!