Bir rüzgar eser
Dalgaların bittiği yerde
Bir şeyler savrulur.
Oturuverir durduğu yere
Yetmiş yaşını geride bırakmış
Bir yaşlı çınar…
Vardı bir zamanlar düşüncelerinde
Ulaşmak istediği geleceği
Yoktu;
Ayağındaki çarıktan
Başındaki şapkadan başka
Ağları dahi paramparça.
Kalmamıştı,
Bir nefes çekecek takat
O sardığı sigarasından.
Bir an;
Gözlerinin önünden geçiverdi
İki oğlu ve sakat kızı
Yoktu...
Ne yanında ne de yakınında
Hepsi artık denizindi.
Başını şöyle bir kaldırdı
Yoktu güneş;
Ay’ı dahi görmüyordu gözleri
Yıldızların ise, unutmuştu rengini
Alacakaranlıkta.
Doğruluverdi yerinden
Kılı bile kıpırdamadan
Yürüdü içine içine doğru
O soğuk dalgaların.
Kayıt Tarihi : 8.12.2008 23:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
17-05-1991
Bir iskele vardı,
Kayıklar yanaşırdı hep yanına,
Günün her saati
Hiç yalnız bırakmazlardı bu iskeleyi,
Balıkçılar gelirdi,
Balıklarını,oltalarını koyarlardı,
Sensin bizim dostumuz derlerdi hep ona,
Daha sonra hiç görmez oldum,
Ne kayık vardı yanaşan,
Ne de balıkçılar,
Gelmez oldular bu iskeleye,
Senelerce hizmet etmiş olan bu iskele,
Bir de baktımki yıkılmış,
Yeri bomboş,
Meğer dünyada hiçbir şey,
Olduğu gibi kalmazmış,
İnsanlar gibi,
Vaktin nasıl geçtiğini,
Nasıl ihtiyarladığımızı anlamadan,
Onlarda zamanla çürür,
Ortadan kalkarmış.
(Sene 1969)
Canan Ereren
Sn:Özel çalışmanızı beğeniyle okudum,tebrik ederim,ben de satırlarımı ekledim,selamlarımla
TÜM YORUMLAR (1)