Denize Silinen çizgiler bırakarak geçiyordu balıkçı teknesi
Hızlı iyileşen su yaralarıydı bunlar
Ardından gitti , balık umdu martı
Hafız görmedi sadece tekne gördü bunu
Elinde yarım bir konyak
Yağmurluğunda sigara yanığı bir iz
50 sinde daha balıkçı hafız
Bir somon ekmek gibi kokardı balıklar
Kokarlardı evinde eksik ne varsa öyle
Kıyıdaydık hepimiz
Ne kıyıdan tekneyi bilmek mümkündü
Ne tekneden kıyıyı
Bilmek mümkün değildi martıdaki çığlığı
Bildiğimiz tek şey o sabah oluşumuzdu
Düşünmezdik böyle şeyleri
Neden anlamalıydık ki bir martıyı?
Martıyı gördü, ufak bir balık attı ona hafız
Bir yudum aldı konyağından
Tütün çıkardı yağmurluğundan
Ağır ağır üfledi kısık gözleri ile martıya bakarak
Rızk dedi birbirimizi yiyerek yaşamaktı birazda
Kayıt Tarihi : 7.3.2025 04:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!