Egedeyim yüzümü çarşaf gibi serdiğim bir mavide
Rüzgarı ayrı dalgası ayrı bir yonga olan denizin dibindeyim belki de
Şaha kalkmış ırkların içindeyim büyüğün küçüğü yediği bir cehennemde
İrkilmedim diyemem ama nöbette tutmuyorum bundan
Burada saatler yirmi dörtten az artık
Gözüm hep açık başımı arada bir kaldırıyorum
Bir maviden bir maviye uzanıyor kollarım
Gelmiş geçmiş bir şeffaflık şimdi bulduğum dip
Ne kanatıyorum toprağı bulandırıp ne de çıkıyorum
Vazgeçmiyorum
boğulmuyorum da üstelik.
Kayıt Tarihi : 16.7.2024 12:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!