28.11.1998 İstanbul/Beşiktaş
Önce dibe doğru daldım,
Gövdem kumlar üzerinde dans eder gibi
Kırılan ışık hüzmelerinin arasında salınarak ilerliyorum
Göğün mavisini taklit ediyor etrafımdaki boşluk
Milyonların arasındaki yalnızlığımın sesini dinliyorum
Kendimce oyunlar kurarak avunma girişimlerindeyim
Ölüme bir nefes kadar yakından yüzüyorum
Ama kıyısından geçmenin
Hazzıyla sevişmenin peşindeyim
Derken son bir yüzgeç darbesi vuruyorum sulara
Sonrası karanlık bir koridor
Veysel'in de dediği gibi uzun ince bir yol
Kayıt Tarihi : 12.5.2021 01:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!