durma!
havalan boşluğa,
ve durma,
bitmesin yer ayaklarında,
sen ki oltasında bir balık misali
ne çırpınmak geçiyor içinden
ne de karşı koymak güneşe..
bakma!
bakma havalandığın boşluğa,
ve uçma,
uçmasın kanatsız yeryüzü hezeyanlarında
sen ki bir balıksın aslında,
çırpınan kirpiksizliklerinde yoktur bir gözyaşı
lakin dolmuş her yanın, bir çırpınış ki,
sevimsizliğinde kayaların,
çarpar varolan her ümidin ne daim olsun dersin
ne de ümit edersin
senden öte uzaklaşmazlardan belki,
bakma ve uçma dersin.
Kayıt Tarihi : 12.6.2015 22:43:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kerem Güngören](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/06/12/balik-65.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!