Bir zamanlar - Yerküresi
Ben bir gönül ehliydim, hasret sıkmazdı beni,
gel ki bu itinasızlık,
bu zıtlıklarla dolu düzmeceler üzdü beni...
Her adımda suskunluklarıyla
zorladılar sabrımı
ve nihayet taşırdılar en son damlayı da.
Anlamadılar ki, gün gelir,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta