Baldır Açık Şiiri - Raşit Evşen

BALDIR AÇIK
Kapkara bulutlar
Saldılar aşağıya lapa,lapa
Örttü sokakları,pamuk tarlasına benzetti yolları
Buz gibi havasını da salınca ortalığa.
Keyfi tıkır olanlar,
Tuzu kuru olanlar
Çekildi şöminelerinin başına,
Kızak kaymaya kışlık konaklarına.
Ama!
Bir kulübe var,bir kulübe!
İçinde bir Adem,bir bebek,birde ana
Baba var ama hiç görünmüyor ortalıkta.
Kulübenin bir kapısı var ama
Bahçe kapısı,saray kapısı gibi kalır
Külübenin kapısı yanında.
İçerdekiler ne yer,ne içer
Baba görünmeyince ortalıkta?
Ana göründü kapıda,kucağında bebeği
Ayağı çıplak ananın,bebeğinde yarısı.
Ananın gözü kapı tokmaklarında,köşe taşlarında
Oralarda varsa asılı bir torba
Görünmüyorsa oraya doğru yürüyen
Heyecanlanır
Kalbi eder pır,pır
Gözler parlar,bebek öpülür.
Biraz ilerdeki çöplükte düşünce aklına
Adem evde uyuyarak kalmıştı,
Uyandı fırladı yataktan
Adem göremeyince
Anayı kardeşi odada
Fırlar sokağa yalınayak ,bldırı da dize kadar
Sokakta kar bele kadar.
Koşturur sağa,sola,anayı aramaya
Telaşlıdır Adem
Görmez kar üstüne soba kovasından dökülen közleri.
Adem üstüne basar közlerin üstüne!
Çıplaktır bacakları Adem'in ya
Yanar bacakları kar içinde olsa da.
Görenler koydular Adem'i kulübe kapısından içeri.
Adem görünmedi bir daha
Günlerce o sokakta.
Ana ne yaptı?
Babanın hala haberi yok ya!
"19.02.2021.R.EVŞEN