Bir yıl veya daha uzun süre uzak kaldığımda özlerim çocukluğumun geçtiği o harika doğa parçasını...
Yem yeşil fındık bahçelerini, mas mavi denizini...
Ve sevecen insanlarını...
Eli öpülesi büyüklerimi, akrabalarımı...
O da bir anne yarısıydı...
Köyleri uzak bile olsa ziyaret etmeliydim.
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar




BÖYLE GERÇEK HİKAYELERİ OKUMAKTAN HAZ ALIYORUM..SADE YALIN...HAYATIN İÇİNDEN...
VE DOĞA...
BÜYÜK BİR ZEVKLE OKUDUM...YAZAN YÜREĞİNİZE SAĞLIK OLSUN...
Kadır kardeş biz okulda okuma kitabı vardı bu tür yazılarla karşılaşırdık ancak sizin hikayeniz kadar gerçek ve çekıcı olmazdı ınan. hele o fındık bahçelerinin arasından gitmeler. ne güzel anlatmışsınız. Baldan daha tatlı diye değerlendiren
Nezahat teyzeye bende Allahtan rahmet diliyorum.
sizide bu paylaşımınız için tebrik ediyorum.
Bu şiir ile ilgili 32 tane yorum bulunmakta