Balçıkta yıkanmışım Şiiri - Veysel Çakır

📋✍️BALÇIKTA YIKANMIŞIM ✍️📋
Yetmedi mi öldürmek, bir de mezar açtırdın
Ne olurdu lütfedip bari kazma vursaydın
Zifiri karanlıkta bana pirinç seçtirdin
Kahrından öldü diye mezarıma yazsaydın

Nereden bilirdim ki, bir ölüm oyunuydu
Seninle bir zamanlar aşk diye yaşadığım
Şahsına bahşedilmiş kurbanlık koyunuydu
Sanki Allah'ın lütfu can diye taşıdığım

Bundan daha kötüsü bilir misin ne oldu
Venüs kıskanıyordu ben seni övüyorken
Beş kuruş etmez oldun,tüm ederin kayboldu
Seni mukaddes gibi delice seviyorken

Kimin aklına gelir balçıkta yıkanmışım
Yaradan'ın indinde Zemzem suyu sanarak
Akrebin kıskacında uyuyup uyanmışım
Gül diye sarılıp da ateşle uyanarak

Soran olursa bir gün çileli hayatımı
Kahraman edasıyla hüner kat hünerine
Çiviledim duvara uyuyan saatimi
Dersin kurban eyledim hayal ettiklerine

Cehennem dilemekmiş vuslatını istemek
Nasıl korumuş beni Şani büyük Allah'ım
Utandırsa da beni itirafca söylemek
Habire artacakmış senden yana günahım

Kuş tüyüne değil de, taşa layıkmış başın
Çok geç olsa da aşkın,anladım son deminde
Gözün işmar ederken oysa oynarmış kaşın
Zerre yerin kalmamış insanlık erdeminde

Verilen ömre değil kaleme de yazıksın
Bir daha kirletmek mi senin için kağıdı
Sen bahtımca atılmış bir devasa kazıksın
Burada noktalandı sahte aşkın ağıdı

30-31/03/2020 Veysel çakır