Balbal Diktirip Her Ağıtın Başına

Her tonda bahar akşamlaşıyor bir ağaç yaprağında,
kovalıyor ışığını güneş dağlarının arkasına.
Yapraklar budağın uçlarında, dinç, dingin
hayat uç veriyor vedasında çiğdemlerin
kardelenlerden kalan kış yorgunluğuna.
Kulaklarımda şarkıların pürüzsüz nağmeleri,
vakur bakışlardır içimi delen.
Patlatır mahmurluğu,
yaşlanmış kahkahalar,
bir yargıdadır mahzun bakış,
ben sensizliğindeyim sonraya kalmanın.
Farkındayım, açık ara güçsüzlüğümün
kedi fare tartımında bile değiliz kapışmalarda.
Genç gündüzlerin ışığında çözerdim belki,
zor işler kalmış yokuşlarda,
sal taşıtıyorsun yüreğimde, kafamda.
ağıtları yıkatıyorsun toprak dolusu
balbal diktirip her ağıtın başına
Meğer tel tel yoluyormuşsun içimden,
yaşamın ögür kanatlarını,
dost görünen zaman merdiveninden
her basamağın geçilişinde.
Farkındayım.
Bir şey yapamıyorum.
Kanatlarım kaldırmıyor fırtınaları.