Balans Ayarı Şiiri - Önder Karaçay

Musiki neslinin bitişi çok oldu,
Saflık derecesinde bir iyimserlik neyi çözer ki
Kısır çalı fidanlar misali kalemler heykelden şiire kadar edebiyatımız felce uğrattı

Safdillilik tıbbın konusu olsa gerek,
Aynı nağmeleri gevelemek nasıl bir niyetti

Kine, intikama karşı tepki ve haklı öfkenin, kalmadığı bir yazın dünyasında,
İnsanlığa umut veren çabaların çıkmaması, çözüm mü üretti?

Okuma yazma ilgisinin olmayışı ayrı bir dert,
Olanların arasında bitkinliğin rengine, korku kılıklı sinmiş bir kişiliklere teşhis koymak oldukça zordu

Bir toplum bu kadar ilgisizliği
Acaba kime, ne için teslim etmişti
Haliyle suskun insan iniltileri çekilmiyor

Eskiden taze tutulan duygular
Ağaç kütüklerinin siperlerinde saklanır,
Her görene ilham olurdu

Şimdi çocukluk dönemi manasızlık,
Gençlik tatsız bir devri olarak,
Olgunluk dönemine hazırlık

Tabiata karşı insan
Yaşama süresini uzatmak adına ölüm tırpanlanıyor

Hızlı dönüşlerde bir balans ayarı arar olduk,
Ayarı mümkün olmayacak tehlikeleri görmediğimiz için endişelerimiz kadar savrulduk