Bal tutarken parmağı yalama çağı geçti,
Çağımızda bal tutan oyuyor bal kabını,
Felâket bir kıtlıktan çıkmış ayılar gibi
Son damlasına kadar soyuyor bal kabını.
Hiçbir şeyi kendine ne dert,ne gam ediyor,
Nerde sabah olursa orda akşam ediyor,
Nice zehirleri bal diye reklâm ediyor,
Dolu süsü vererek boyuyor bal kabını.
Baldan düşecek paya duyarak içten hasret
Varsın bal kuyruğunda ömür tüketsin millet,
Sergiliyor bir yandan binbir numara hazret,
Bir yandan da tamtakır koyuyor bal kabını..
Kayıt Tarihi : 13.10.2006 07:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!