Bal Şerbeti Şiiri - Gülhan Özkara

bir karakol nizamınca bir ev
aslında hepsi
Tarikatlı kimseler
Ali Efendi'nin İhvanları
görünüşe göre herkes
mışıl mışıl uyuyor sayılır
bir uyumayanı olmalı tabii
bu güzide topluluğun
hatta daha kaç tane
evin de aynı zamanda sahibi
en kıdemli yaşlı emmi
hazır herkes uyurken
mutfakta bir bal şerbeti
yapayım demiş
yapmış da
tam içeceği sırada
bir mani çıkıyor içme diye
bir İşaret mi
titreşim mi
ağrı mı
söz mü
Hitap mı bilmiyoruz
sadece yere çalınan
şerbet dolu bardakların
paat! diye
kırılma seslerini duyuyoruz
bir bardak, iki bardak derken
ayağa kalkıp bir baktım
Ne oluyor Halil Emmi?
-Yahu bir şerbet
içeyim dedim
içirtmiyorlar
gerisini söylemiyor
bir söz mü içme diyor
bir işaret, titreşim
vücuda giren bir manevi
cereyan mı
orasını söylemiyor
protösto ediyor
bir bardak bal şerbeti
içememeyi
balı çıkar, şerbeti yap
bardağa doldur
manevi bir uyarı hemen hazır
içme
bir değil iki değil
Halil Emmi de bu işe
iyi demez Vallahi
tamam içmez içmez ama
-poot! , poot diye
yere çalar bardakları
kim bilir o yıllarda ne devasa
meseleleri vardı İslamın
Gazze gibi Filistin gibi
sen herşeyi bırak
Halil Emmi'nin bir bardak
şerbet içmesine tak
demeye getiriyor Halil Emmi
gülüyorlar tabii kıs kıs
iğnenin deliğinden
Hindistanı gören Genç Efendiler
2014