Bal Sarısı Saçlarına Dokunsam Bu Gün

Bal sarısı saçlarına dokunsam bu gün
Tüm acılarım dökülür yere
Yeniden doğarım güneş misali
Seni ilk gördüğüm zamanki yere

Yüreğin incinmişti bir vefasızdan
Gözlerinden yaşlar damlarken yere
Eğilip dokunmuştum üşüyen ellerine
Dağılır gibi olmuştu bulutlar gözlerinden
Gözbebeklerinin yeşilini farketmemiştim
Yağmura yormuştum yosun rengini
Silince gözünden akan yaşları
Gördüm o anda mahzun bakışlarını
İlkbahar kokuyordu yeşil gözlerin
İşte o an oldu içimi yakışın
Ne çok dert birikmişti küçücük bedenine
Silkinip atıvermek yılları aldı
Kendi ellerimle uçurdum onu
Sevgilim bir güvercin uçuşuyla uzaklaştı
Göklere doğru süzülürken
Bilmiyorum kaç kez dönüp baktı
Geriye dönecek diye
Yorulup düşecek diye ne çok korkmuştum
Şimdi kendi kanatlarınla uçuyormuşsun
Kimbilir hangi gönüle konuyormuşsun
En çok bakışlarını özledim gözlerinin
Yosun kokuları yayılırdı odamın içine
Gittin gideli uykularımın içinde
Küçücük ellerin dokunur hala saçımın tellerine...

Turan Gökmenoğlu
Kadıköy, 28 Mart 2007