Bal Oldu Şiiri - Fahri Bulut

BAL OLDU
Nefretimin üstüne, ektim sevgi tohumu,
Sevgi ile suladım, yediveren gül oldu.
Gökyüzüne üfledim, ahlarımı,ofumu,
Arıların ağzında, petek petek bal oldu.

Kapkara yüreğimi, söktüm ummana attım,
Nefretimi,kinimi, kemlere hibe yaptım.
Yunusun eteğinden, pirim-sen dedim tuttum,
Dergahın da piştim de, ham sözlerim bal oldu.

Yaradan hatırına, sevdim tüm insanları,
Suçlayıp, dışlamadım, renkten,ırktan bir canı.
Gizlim,saklım yoktur yok, kalbime Allah tanı,
Baktım tüm ırklar, renkler, anzer tadı bal oldu.

Rızaoğlu, dost derse Mehmetler, Mamo sana,
Sende can dostlar diye, sarıl güzel insana.
Kalbin hiç kirlenmesin, her gün sevgiyle yun ha,
İnsanı sevenlerin, özü,sözü bal oldu,
Bülbüller sevi sundu, karaçalı gül doldu.
Karaçalı gül doldu, karaçalı gül doldu.
18 KASIM 2008
FAHRİ BULUT RIZAOĞLU
Güzel söz yılanı deliğinden çıkartır, ata sözümüzü sakın unutmayalım canlar...