Ben kendi halimde gönül güderken,
Bir güzel dilinden gel oldu bana.
Seherde açılan goncayım derken,
Elime tutunan el oldu bana.
Hilali andırır kaşların yayı,
Gönül düzeninde günleri ayı,
Kiraz dudaklardan verirken payı,
Kar beyaz gerdanı yol oldu bana.
Çöldeki mecnuna Leyla oluyor,
Yanakta benleri beşi buluyor.
Gözlerinin içi bir hoş gülüyor,
Açtı tomurcukken gül oldu bana.
Yârin leblerinden alırken hazı,
İndim sinesine arada bazı.
Göğsünün üstünde etse de nazı,
Gönlümü anlayan kul oldu bana.
Demet’in gülüne Yasemin dedim.
İşin aslı ona gönlümü verdim.
Eyüp’e gel dedi koynuna girdim,
Girince petekte bal oldu bana.
Eyüp Şahan
Ankara 24.3.2005
Kayıt Tarihi : 18.5.2014 22:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!