Bal Küpüm (231) Şiiri - İbrahim Arslan

Bal küpüm,
Neler var yazacak neler neler,
Sırtlamışım seni
İsteyen olsa vereceğim küpümden.
Bilmem ne damlar?
Bal küpüm.
Daha çok yer var gidecek,
Çok kapı var çalacak,
Ya sevilecek ya kovulacağım...
Vazgeçmem.
Sırtımdaki küp,
Bir gün bir yolda kırılacak.
İnşallah içi boş,
Ömür bittiğinde kurtulacağım bu yükten.
Bal küpüm.
Ne mutluyum,
Yükü dünya olan hamalları gördükçe,
Cahil adam
Ne sırtlanırsın kendini,
Ya gittiğin istikamet ne?
Dön desem, elinden çeksem...
Dersin ki bana,
Sana ne?
Kaç çeşmeden geçtim,
Kaç meyhane önünden
Kaç camii önünden,
Kaç mektebin önünden...
Su içtim
Mey içtim
Namaz kıldım
Okumadım ama
Okuyacağım kadar...
Bal küpüm
Benim yüküm sensin.
Ve yükümün,
Kitaplar olmasını da isterdim.
13.Nisan 2012