Bal Köpüğüm. Şiiri - Selahattin Gürbüz

Ne yüzünü gördüm, ne sesini duydum, gördüm resmini,
Bir bakışın, bir duruşun kazanmıştı içimdeki sevgimi,
Duygularım yoğunlaşırken ismin Yükseldi aldı beni,
Bana o güzel gözlerinle hep sevdayla bak bal köpüğüm.

Ne oldu nasıl oldu anlayamadım senle tanıştık,
Bazen hırçın olduk bazen sebepsiz yere atıştık,
Nihayet en sonunda beklenmeyen şekilde anlaştık,
Asıl sevgiler kavgayla başlarmış bal köpüğüm.

Nede güzel duruyor bir bilsen o güzel gerdanın,
Kim bilir nasılda güzeldir, göremediğim endamın,
Bunu doğru söylerim, yoktur ki benim yalanım,
Al bu sevdamı, gerdanına kolye diye tak bal köpüğüm.

Daha tam olarak sen beni, ben seni tanımıyorum,
Nasıl bir sevgiymiş bu, ben bile anlamıyorum,
Bazen oturup o boşa geçen günlere yanıyorum,
Al bu sevdamı yüreğinde büyüt bal köpüğüm.

Ben burada isem kalbim artık bilesin ki orada,
Kimselere verme, sev yada ilgilen onunla arada,
Dünden bu yana kalbim hızla çarpar aynı ayarda,
Seni seven şu kalbime yalnız sen gir bal köpüğüm.

Alışmak sevmekten zormuş, bende sana alıştım,
Yapamam dediğim sevmelere birden bulaştım,
Yıllardır kapalı olan yüreğimi bir sana açtım,
Sevdaya açılan yüreğimde bir sen ol bal köpüğüm.