Bal Kabağı Şiiri - Serpil Tuncer

Yağmur bulutunun içine gizlenmiş haylaz bir çocuğum
Akarım yeşile bir şeytan uçurtmasının tepesinden

Alacakaranlıkta haykırır delirmiş güneş
Hain, cimri ve kıskanç
Işığını sakladı sisler ardına
Bense o haylaz çocuk azıcık sıcağa muhtaç.

Çiçekler akıyor bir dereden
Günahsız bağlardan geçerek
Götürüyor adını bilmediğim yerlere rüzgar
Yana yakıla boğuyor annemin elleri

Sular kara iniyor ayaklarıma
Sancılı yolun başındayım
Rıhtıma yatar yamalı bir gemi
Olmadı biletimi kesen

Dağılsın dudağımdaki esrar
Isırgan nefretiyle kucaklayın beni
Sıkı sıkı
Ve konuşmadan
Ve unutmadan
Bal kabağı rengindeki gülümsememi