Bal gözlü kızın hikayesi Şiiri - Emrah Ateş

yürüyordum, kaldırımları izmarit dolu bir caddede,
yoruldum, yönümü çevirdim bir parka doğru
gözümün kestirebileceği alanlara iliştiriyordum bakışlarımı,
o sevimli gülen çocuklara daldım birden

bir de ne göreyim;
bal gözlü bir kız.
bal damlıyor gözlerinden,
bal!
hıçkıra hıçkıra...

gittim oturdum yanına
o kadar üzgündü ki;
parmaklarımla sildim akan ballarını
gülerek dedim ki;
arılara lazım bunlar dökme boşuna

dinlemek geldi içimden derdini
başka bir amaçlada oturulmazdı yanına zaten
anlatmasını istedim;
''çirkinim, kimse beni beğenmiyor'' dedi,
ağlayarak...

dedim gül!
gülünce; herkes güzeldir zaten..

baktı gözlerimin içine,
güldü.
çokta güzelmiş...

gülünce herkes güzeldir