Bal Gibi Kandık Şiiri - Mehmet Aluç 2

Araştırmadan bir çift söze kandık
Merhametsiz zalimim sözüne kandık
Kendimizi o an yıkılmaz dağ sandık
İşte o an yanıldık o an yıkıldık
Bir yalan söze bal gibi kandık

Oysa yalan sözde umut olmaz
Doğru sözde umut hiç solmaz
Doğru olan yolda hiç kalmaz
Doğruluk insanı kötüye salmaz
Bir yalan söze bal gibi kandık

Yalan yalan için demedik usanmadık
Bir yalana inandık içinde kaldık
Doğru söyleyeni kapıdan kovduk
Karanlığa baktık karanlıkta donduk
Bir yalan söze bal gibi kandık

Yüce Allah araştırmadan inanmayın diyordu
Ama Yüce Rahmanı acep kimler duyuyordu
Yüce Rahmanı duymayan şeytan ile kahr oluyordu
Yalan dünyanın yalanında yok oluyordu
Bir yalan söze bal gibi kandık

Yeter artık yalan ile kendini yorma
İnsanlık nerede kaldı diye sen sorma
Yeter artık rezillik içinde sen solma
Yanlış sözün yeter yanında durma
Bir yalan söze bal gibi kandık

Doğrunun gönlü yıkılmaz imiş
Doğrunun yüzü güldüren imiş
Yanlış sözle gönül yıkılan imiş
Yanlış yolsa söyleyin kim gülmüş
Bir yalan söze bal gibi kandık

Yalan sözle olduk işte darmadağın
Doğruya basmadı neden parmağın
Yıkıldı işte güvendiğin koca dağın
Dikkat ette yıkılmasın gönül bağın
Bir yalan söze bal gibi kandık

Kul Mehmet’im çekmeyelim çile
Yanlış sözle düşmeyelim dile
Yıkıldık işte göz göre göre
Yanlış bize gülüyor güle güle
Bir yalan söze bal gibi kandık

Kul Mehmet