Şimdi gitmek denen bir yol var
sonu hep ikiye ayrılan
birde adını yalnızlık koyduğumuz
upuzun sensizlikler bensizlikler
yokluğumuzu da ekleyince üst üste
büsbütün ayrılıyoruz belki de
ve farkında mısın sende
her geçen gün biraz daha çok
ayrılığa benziyoruz git gide
biraz daha ayrılıyoruz uzaklaşıyoruz
aslında ikimizde biliyoruz
ama nedense söyleyemiyoruz
bal gibi ayrılık bu işte..
Kayıt Tarihi : 26.9.2014 23:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!