Bal Arısı Ve Seyahat Şiiri - Fatih Küçükbaş

BAL ARISI VE SEYAHAT

Rabbin bal arısına vahy etti….

Bir düş gördüm irkildi kanatlarım
“Ya Aziz Ya Aziz” ile çile doldururken kovan,
Ne yol bilirim, ne iz,ne vahiy ne de kitap,
Tek bildiğim yolumun üstündeki erguvan.
Lakin vücudumu hırpalarcasına
Yüreğimde patlayan bir hitap!
Neden ben kırkbin dervişin içinde?
Estağfirullah Allah’ım Estağfirullah
Seyahat ya Rasulallah!

Ne adım – haşa ki- Muhammed’dir
Ne kovanım benzer Hira’ya,
Yolum hepsiyle elbette birdir,
Lakin dostlarım,arkadaşlarım,ashabım
Benzemezler Bahiraya.

Ört üstümü ört kraliçem.
Ey kovanımın anası gözümün nuru Haticem
Kaldırmaz bu yolunu düsturlarını kanatlarım
Ben sadece bal yaparım.
Bana mı indi son ayetleri Haşr’in
İnsanların unuttuğunu ah! ben nasıl öğrenirim!
Dağlar gibi parça parça olurum
Estağfirullah Allah’ım Estağfirullah
Seyahat ya Rasulallah!

Binlerce karıncayı yola sokmuştu Süleyman
O zaman yol vardı,edep vardı,erkan vardı
Lakin şimdi pek vahim
Bal arıları bile yabanileşti
Ateşböcekleri bile karardı.

Yola çık diye emir buyurmasaydı Yaradan
Yeğlerdim kovanımda ölmeyi
Ne zor bir yolmuş şu insanın gittiği
Bal arıları birer birer göçtü buradan
Döküldüğü gibi yollara Ashab’ın
Taleal Bedru’yu söylerken hep bir ağızdan
Ensar unuttu gülmeyi!
Ya sorarsa Allah “Hicret Edeni” arıdan
Estağfirullah Allah’ım Estağfirullah
Seyahat ya Rasulallah!

Yola çıkana yolunu
Buldurur elbet Allah
Hoşnut eder kulunu
Güldürür elbet Allah.

İstemem Cenneti falan yolun sonunda
Arşının etrafında dönen bir melek olayım
Cemaline bakıp kalayım
Küçücük bir yolcuyum arasında safa ile mervenin
Koşturuyorum Hacer’in yanında
Yanmasın diye gül teni İbrahim’in
Ancak su taşır minik kanatlarım
Putları da kırmamı isterse Allah
Ben ne yaparım…
Estağfirullah Allah’ım Estağfirullah
Seyahat ya Rasulallah!