Günün ilk ışıkları yüzüne vurduğunda
dağınık saçlarını en çok
terebentin gülümsemenle gördüğümde sevdiğimi
bin yıllık küplerde saklar gibi saklayıp adını
Monet'in her tablosuna nispet eder gibi
benliğini sessizce yankılattığımı duvarlarda
kanımın sana karışmak için damarlarımda
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Devamını Oku
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne




Şiirinizi
beğeni ile okudum
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta