Günün ilk ışıkları yüzüne vurduğunda
dağınık saçlarını en çok
terebentin gülümsemenle gördüğümde sevdiğimi
bin yıllık küplerde saklar gibi saklayıp adını
Monet'in her tablosuna nispet eder gibi
benliğini sessizce yankılattığımı duvarlarda
kanımın sana karışmak için damarlarımda
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Şiirinizi
beğeni ile okudum
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta