Baküs sardı yüreğimi
yumuşak hiç kimsenin veremeyeceği
içten ve karşılıksız bir sevgiydi onunki
tıpkı benim onu sevdiğim gibi
bir ilkbahar eserdi onu görünce içimde
sonra yaz olur şenliğe dönerdi gözlerim
baküs sarardı yüreğimi dinginleşirdim
şimdi hüzün selleri akıyor yüzümden
baküs sarmıyor yüreğimi artık
ondandır kah buza kesiyor içim
kah alevler sarıp kavruluyor
cenderelerde sıkılıyor ha sıkılıyor
ne zaman bir pencereye yaklaşsam
o gelecek diye açıyorum sadece
uzaklara bakıp onu arıyor gözlerim
taş bassam diyorum bağrıma olmuyor
taş onun kadar sıcak ve yumuşak değil ki
baküs sardı yüreğimi bir kez
şimdi onsuz bir yürek ne işe yarar
Kayıt Tarihi : 20.8.2017 18:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
candan sevdiğim ve beni koşulsuz seven oğlum, kedim, herşeyim çok gençti üstelik, daha bir buçuk yaşında...
![Ahmet Alpan](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/08/20/bakus-sardi-yuregimi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!