Sert rüzgarların kadar mı hırçın denizin.
Toprakların kadarmı tutuşmuş yanar öfken.
Yüreğin kadar mı derin derdin.
İstanbul'u değil, Bakü'yü dinlerim bu gün.
Ayrılık sevince karışmış bu gün.
Dalsız yaprakmıyım nerede benim hüznüm.
Sen uykusuzluk nedir bilir misin
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?
Devamını Oku
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?




Uzaklar daima ülke ve yaşadığı şehri özletiyor bu başka bir özleyiş anlatılamıyor tam anlamında yaşanınca varılıyor duygulara
tebrikler ...çok güzeldi duygulandırdı beni
müzeyyen başkır
Gerçek bir gözlem.
Tebrikler.
YAŞAYAN ANIN ŞİİRİ BİR BAŞKA OLUYOR. SENİNLE YAŞIYOR SANKİ. PLOTONİK DUYGULARDAN UZAK HER ŞEY O KADAR GERÇEKKİ DİZELERİNDE GÖREBİLİYORUM O SAMİMİYETİ DAİM OL
Güzel! Na kadar içden gelmiş satırlar! Teşekkür ederim. Gerçekden Bakının nafesi, Bakının ruzgarları keçdi ruhumdan.Gerçekden Bakı ruzgarını duymuşsunuz. Teşekkür ederim. Elinize sağlık! Azerbaycana çok geliniz ki böyle güzel şiirlerden yazasınız.
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta