Sular serptim giden yârin yoluna,
Arkasından baktım, baktım ağladım.
Bahçesinde kondum gonca dalına
Bülbül oldum sektim, sektim ağladım.
Ayrı düştüm candan; kırık nihalim.
Yangınlarda içim; perişan hâlim.
Kalmadı dermanım, büküldü belim
Helâk oldum; içim çektim, ağladım
Terk edip, gezdiği sevda yolunu,
Gayrı mekân tuttu gurbet elini.
Yollayıp gönlümün özge gülünü,
Ardı sıra ağıt yaktım, ağladım.
Ne arayanım var, ne bir soranım.
Nerde sevdam; hani onca yarânım?
Can gitti bedenden, bitti dermanım.
Garip kaldım; boynum büktüm, ağladım.
Kul Çepni’yim; kör kadere ahım var.
Boşa geçen yıllarıma vahım var.
Gir sineme, bak nice ervahım var.
Yumruğumu sıktım, sıktım, ağladım.
Kayıt Tarihi : 17.1.2007 02:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yangınlarda içim; perişan hâlim.
Kalmadı dermanım, büküldü belim
Helâk oldum; içim çektim, ağladım
o iç çekilerek hıçkırarak ağlamak var ya! Çok iyi bilirim...
aslında alamak kadar güzel biey yok... İnsan içinin zehrini akıtıyor göz pınarllarından...
Şiiriniz harikaydı...
www.kristalkalpler.com
şiirlerinizi bizimle paylaşmanızı bekleriz...
Sevgilerle....
Yüreğinize sağlık.
TÜM YORUMLAR (7)