Baktığın Ufuklarda Şiiri - Mehmet Tekmen

Düştüm çaresiz yola,giderim yana yana.
Pınarlardan içmedim,soğuk su kana kana.
Oturdum gölgelikte,bir müddet orda kaldım.
Yorgun ayaklarımı,dinlemeden yol aldım.

Ömür tükenip bitti,sonu gelmedi yolun.
Çile yurdunun derdi,ayrılmaz dostu kulun.
Sürüp gider ebedî,hayaller ülkesine.
Alır bir gün belkide,kendi terekesine.

Düşündüm kara kara,kafam iki elimde.
Ne var bana yetecek,ceketimin cebinde.
Birkaç buğday tanesi,dünyanın nişanesi.
Hâlâ cezmeder gördüm,yer yüzünün hanesi.

Düştüm çaresiz yola,nice dertlere doğru.
Dayan dizlerim dayan,güç verir sabrın uğru.
Dağlar yükselsin varsın,kesemez umudumu.
Değer verdim bilirim,sevdim kendi yurdumu.

Ayrılık acı,çok zor; kesin,yazılı kader.
Dayanıp sabredenler,iyiliği hak eder.
Muhakkak kavuşurlar,güzellik diyarına.
Hemen şimdi ey gönül; yalvar,koma yarına.

Vakti boşa harcama,işim çoktur seninle.
Güzelliği yok etme,silme kendi elinle.
Ne arar,ne istersin; gözlerin uzaklarda.
Tek çizgiden başka yok,baktığın ufuklarda.