Baktı Usulca Şiiri - Kadir Orakçı

BAKTI USULCA Baktım ki bir kadın ocak başında; Üfledi ateşi, yaktı usulca... "Kolay gele nine, nasılsın ?"dedim; Çevirdi başını, baktı usulca... "Gel!" dedi, eliyle çağırdı önce; Beli iki büklüm, kolları ince; "Senin kimin kimsen yok mu?" deyince; Gözünü ateşe dikti usulca... Dedi; "Yalnız isen ağırdır yükün; Dünya da nafakam, on dönüm ekin; Hamdolsun, başımız dik" dedi, lakin; Yine de boynunu büktü usulca... İçi hamur dolu leğen getirdi; Eskimiş bir tabureye oturdu; Önce ellerini una batırdı; Sonra bir besmele çekti usulca... Dedim; Memleketin?, dedi; Buca dır Dedim ki; "Ya oğlun kızın nicedir?" Elin göğe açtı, "Allah yücedir" Gözünden yaşları döktü usulca... "Mevla rast getirsin amma işini;" "Sildim" dedi;" Evladımın beş'ini" İki yana sallayarak başını; Dizleri üstüne çöktü usulca... O an deprem oldu, koptu çatırtı; Bağrıma zehirli hançer batırdı; Sanki azraili aldı getirdi; Bir el boğazımı sıktı usulca... Kadir ORAKCI