Bakteriyel Şekillenme 4

KÜRESEL

evrende müzik duyumu olmasaydı
müzik tarihinden söz edemezdik bugün

evrendeki müzik duyumunun
iki akışı vardır: öz ve üvey;
üvey globaldir öz ise yerel.

bunun tersi ya da önünün, öyle ya da böyle
doğruluğu, inanılan her nolursa olsun,
bir kaç noktada globali yerele ayrıştırırken
yereli tekrar globalleştiren sadece bir kaç nota
heriki akıştan bu beden organındaki ayaklanıp
ayağa dikilişi, adımlayıp yürüyüşü tetikler.

gerçeği farkettirmeksizin seslenirken hepimize
"E, hey! Haydin garii!" derken aynı dille
"başlasın dans!" ve "Elleri görelim, elleri!"...
tutuşturur bir olimpia aklın meşalesini
"Haydi, bütün eller kalksın,
şıkır şıkır ışıldasın dünyamız!"
"Haydaaa! Hoppaa!"
diye başlatır...

aman ne güzel, ne eğlencelidir de
ama hepimiz aynı şeyi anlamaktan
uzağızdır müzikten yine de;

kimi vals yapar
tango yapar bale yapar,
bikısım ha bire halay çeker
zılgıt çeker zıplar yerinde zıp zıp
zangırdatıp dünyayı dara sokar

uzaktan hoş gelen davulun sesidir bizi aynı
dilde buluşturan ama... yakınlaşınca
sokmak ister çatallanan dilleri birbirini,
kızılca kıyamet koparken bile
aynı dilde küfrettiremez bize

bizler özümüze, yerele ait dili konuşur anlar
hissederken bize göre o 'cadı' globalin dillerini de
öğretmeye öğrenmeye uğraşırtırır...

bağlantı organlar arasıdır da tam konum vermez
şu organdan şu organadır nakil demez; bilinmesi
bağlantının 'neyin nesi' sayesi'nde oluşu o denli de
büyütülecek bir mes'ele olması gerekmiyordur,
tahminde bulunmak yeterli gelir çoğun; bedensel
olarak belki insan beynimizin içindeki bir çip olma
olasılığı şiddetle muhtemel ve akla yatkın
diye düşünülür bugünlerde

ve o hayaller bir gün gerçek oluverir bakarsın.

insan beynimizin bir noktasında
evrensel üvey anababalarımızın
yerel ebeveynlerimizin yerini aldığı
sezgisi müzik ile sezgilendirilir.

sezgi:
tam bir biliş olmayan bir biliş hali
ve varlığın vardığı evrenselin varış noktası:
evrenle barış noktamız -üvey ebevenlerimiz ile
sıcak ve samimi ilişkiler- olmalıdır ve tabiatıyla-
en güzel ve en hassas hedeflerimizden
biri olup çıkmıştır: evrenle barış: evrensel barış!

evrene küsmek insan oluşa hastalık yayıyordur
evren bizim bileşimimiz, formülümüz
her ne kadar farklı olsak da bu formül
reddedilemez bir hakikati taşıyordur:
KUCAK - KOYUN - AGUŞ - ORTAM - OCAK
tılsımı yadsınamaz kelimeler

*

asli olarak, yaşama bağlılık
geliştirmeye çalışıyorum bünyesel ve
ölüp gidene kadar da bu uğraşımın içinde
bir yaşam alanı, iyi güzel nitelikler barındıran
özana gibi bizi bağrına basabilen bir ana-tosfer
oluşmasını umarak...

bakalım sonuç nereye ve neye evrilir, göreceğiz.

*

- her koşulda mı?
- anlamadım?
- yaşama bağlılık dediğin, her koşulda mı?

- tek koşulda gibi sanki ya da sade bir kaç koşulda
fazla beceri geliştiremedim malum
bir kaç becerim olduğu da aşikârdır
ve elle tutulur olanı tahmin, zor olmasa gerek

bu beceriyle yaşamın göbeğine
bir kordon koridoru ile bağlanacak
bu uç noktadan bu bünye
diye ümit edilebilir diyorum;
tabi bir yere kadar o da
ve bir süreç işi bu da elbet
görece kısa da bir süreç

- yeni bir doğum sancısı mı beklemeliyiz?

- gibi gibi
içten dışa değildir ister istemez bölünmemiz
içten içe eklemlenme gerektirmiş binbir parça