Artık kırlangıçlar geriye gelmiyor
kirlettiğimiz bu dünya,
onları gittikleri yerden döndürmüyor.
baksana Çocuk!
Gökyüzü onların sığınağı olmuş, yeryüzü ise kirli...
Denizler üstü uçsunlar gökyüzüne sığınarak .
Baksana, Çocuk!
Çiçekleri bile kuruttuk.
Sevgisizlikten!
Elinde uçurtmalar'la dolaşan sevinç, dolu
Çocuklar nerede'ler
Beyazı, Kırmızısı,Yeşili, Mavisi, her ton da eskisi gibi ışık şaçmıyor renkler.
hani ner de?
Çocuk !
mavi umutlar sevinçler.
Toprak ananın bize bahşettiği sular ağaçlar
Onlar bizim seslerimiz di
Sevginin, duyulan ayak
sesleri ner de ?
Çocuk!
"Şu zaman'da gölgen bile kendinden korkar olmuş "
"Bu Dünyayı, iyi belle
Çocuk !"
Sevgi,saygıyı yok ettiler kalmadı artık...
Kaybolmuş sesler ve renkler
Kırlangıçların sesleri gibi
yok olmuş her şey...yok olmuş...yok artık...
Çocuk!
22.12.2022
~Gülay Özdemir ~
Kayıt Tarihi : 30.12.2022 03:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Güne düşen dizeler. UMUT ekelim yarınlarınıza diyemedik Çocuk!
beğeni ile okudum
YENİ YILINIZ KUTLU OLSUN
Çok tşkr.ler değer kattınız eksik olmayın,
tüm insanlığa güzellikler getirsin yeni yıl. Saygılarımı sunuyorum efendim..
Henüz "saflar", tertemizler ya...
Acaba onlar da büyür,
Kirlenir, kirletir mi ortamı?
"Üzüm üzüme" durumu mu olur!
Maalesef,
Gerçek şiir...
Çocuklar bari kurtulsa, şu kirli düzenden!
Tebrikler Gülay Hanım.
Çok tşkr.ler üsdadım
Şiir kadar değerli yorumunuzla değer katan yüreğiniz incinmesin, saygılarımı sunuyorum efendim...
TÜM YORUMLAR (2)