Ne vakit kaldırsam yorgun başımı
Bir gökyüzü var görüyorum.
Ellerim yetmiyor uzanmaya.
Sonsuzluğu saklayan bir mavi içinde kayboluyor kuşlar.
Başımı kaldırdığımla kalıyorum.
Yorgunum biliyorum,
Lakin bunu bilmiyor kuşlar.
Kendi hallerinde uçup gidiyorlar.
Mavi gökyüzünün altında el sallıyorum onlara
Bakmıyorlar.
Kayıt Tarihi : 18.7.2018 14:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!