Bakmıyor Annem Şiiri - Veysel Kızlarkayası

Geceler burada zifir karanlık
Şafaklar sensiz sökmüyor annem
Ölüm bize gelir her gün bir anlık
Kurşun neden bizden sekmiyor annem

Dünyada bitmedi hiç bir gün gamım
Hep yaralı gezdim ezik bir yanım
Her iki cihanda sendin sultanım
Kimseler yüzüme bakmıyor annem

Yine bebe gibi alsan koynuna
Sar sarmala beni dola boynuna
Bilsen özlemimi hasretim sana
Göz yaşım kurudu akmıyor annem

Çekilmez çillenin hamalı benim
Gülmedi gül yüzüm solgun bak tenim
Her an her yerde hazır kefenim
Sen olmasan canım çıkmıyor annem

İçimde fırtına içimde tipi
Bu hayat sensiz çekilmez gibi
Boğazıma asmışlar yağlı bir ipi
Celladım sehpayı çekmiyor annem