Bakmaz Şiiri - Avni Temiz

Öğretmen ederken bilgiyi boca,
Siyah-beyaz diye ırkına bakmaz.
Yeter ki isteyin, öğretir hoca;
Yediye, yirmiye, kırkına bakmaz.

Görürüz insanlar hep çeşit çeşit,
Çocukla çocuktur, reşitle reşit,
Herkese bilgiyi dağıtır eşit;
Giydiği gömleğe, kürküne bakmaz.

Siyasetçi gibi yapmaz kayrımı,
Olmaz ki gözünde insan ayrımı,
Bütün yüreklere eker hayrını,
Kürt, Çerkez, Laz, Gürcü, Türk’üne bakmaz.

Matematik ve fen bilim öğretir,
Edebiyat, tarih ilim öğretir,
Halı tezgahında kilim öğretir,
At cambazı gibi sirkine bakmaz.

Yumuşak kalplidir, olamaz katı,
Yönü; kuzey, güney, doğu ve batı,
İlim menziline sürerken atı;
At; sürene bakar, terkine bakmaz.

Örf’ün öğrettiği, öfkedir, kandır,
Öğretmen öğretir, sevgidir, candır,
Onun için hepsi aynı fidandır;
Dedesinden kalan erk’ine bakmaz.

Bütün Öğretmenlerime Sevgilerimle...
18.10.2015