Bakmayın kusuruma
Bir yerim yaralı
Bir yerim sökük tü
Sorarlarsa
De ki o buradan çoktan gitti.
Dünyayı göster soranlara
Dertlerini tane tane
Aha bu değirmen de öğüttü de gitti
De ki...
Vakitsiz mevsim sizdi
Bulutsuz barandı
Vefasız dünyaya gönülsüz ciran dı.
Sığmadı ruhu bedenine
Ağırdı,gıran dı
Yolu erkanı
Uçsuz bucaksız ova yı haran dı.
De ki...
Delinin tekiydi
Zıkkımın köküydü
olmaz olsun hepten dert yüküydü
O hep umutluydu guman dı
Gece gündüz şivan dı.
Türküsünü çaldıda gitti.
De ki...
Gül koymuştu namlunun ucuna
Süt ver di kedi yavrusuna
Gül kurudu
Kedi nan kör oldu
Ekmeğin tuzun helallığını aldıda gitti.
söyleyin...
O yare bakması kusuruma
Mürekkebim tuhaf kara
Ben böyleyim
Zehir saçarım ara sıra
Seheri de beklemedi
Horoz sesine uyandıda gitti.
De ki...
Oturduk yüz yüze diz dize
Hiç hacette kalmamıştı söze
Bir yarası vardı
Onu da göstermedi bize
Dedi ki...
Olaki kader gideceğimi önceden seze
Musallat ola gölgem gibi benlen geze
Gölgesini karanlığa gömdü de gitti.
De ki...
Ömür mengene mesafesi
Elazığ durak tı
Burada herkes illede usta
Canalan çıraktı
Hazar şiir akşamlarına
Bir de selam bıraktı.
Çok uzayacak tı bu şiir ama
Vakit dar
Yolu ıraktı.
Kurttan aç yılandan çıplaktı
Rıza lokmasını azık etti
Halktan bir gömlek giydide gitti.
10,02,2008
Hıdır CANALAN
GSM:05373372294
Kayıt Tarihi : 1.3.2008 17:26:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)