Bakmayı Bilene Göster Cemalini

Kimi pencereler ardından bakar etrafa, insanlara, hayata.
Pencerelerinin camı kir içindedir.
Sen ne kadar temiz olursan ol,
o sana bakınca önce kiri görür,
sonra seni.
Bakış açısını değiştirmez,
o kirin kendi penceresinde olduğunu fark etmez.
Rengarenk çiçeklerin,
eşsiz benzersin gülüşün,
kendine has kimliğin vardır.
O pencerenin ardından bakana göre bunların hükmü yoktur,
kirin hükmü vardır.
Hükmünü, kendinde olanı bilerek kendin belirle.
Sen iki çift gözün gördüğü,
gönül gözünden bağımsız çalışan dilin söylediği değilsin.
Bakmayı bilene göster cemalini.
Kiriyle bakan kiriyle kalsın,
gönlüyle bakan güzelliğinle yıkansın.

Selim Akgün