Uzun Yollardan Geldim 
Geçmediğim Köy Kasaba şehir Ülke Kalmadı..
Yürüdüm Yürüdüm Çok Yürüdüm
Yolun Sonunda Senin Olacağını Bildiğimden Daha da Çok Yürüdüm
Soluklanmadan Kimi Yerde Su İçmeden Yürüdüm 
Ne Yağan Yağmuru,Çamuru Ne  Kızgın Güneşi
Ne Yağan Kar'ı  Ne De Düşen Çığı Dinledim 
Durmadan Yürüdüm Sana Senin Yanına
Ne Hocalar Ne Çobanlar  Ne Valiler Ne Alimler Durdurmaya Çalıştı Beni
Durmadım Aslında Durmakta İstemedim 
Hep Yürüdüm Ayakabılarım Eridi 
Çıplak Ayaklarım Yandı Şişti Su Topladı
Ben Yine Yürüdüm Durmadım Çünkü Yolun Sonunda Sen Vardın
Bir Geçmediğim Çöl Kaldı Birde Buzdağı
Ayaklarım yana yana Hz. Havvanın,Mecnunun Geçtiği Çölden Geçtim
SAna Ulaşmak İçin YOl Kavramını Çiğnedim 
Bir Buzdağı Kaldı Ne Çetindir O Dağ 
Onuda Geçtim Ayaklarım Vücudum Dona Dona
Ayağıma Batan buz Taneleri Ve Arada Düşen Çığlar 
BEn Yinede Durmadım Yürüdüm Yürüdüm
Bilseydim senin Benim İçin Sadece 2 Adım Atacağını 
O Zaman BEn  Sana Yürümezdim  Sana  Koşardım...
Kayıt Tarihi : 10.5.2011 20:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
 


Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!