Aşk Diğer İnsanlardan Uzak Bir Hapishaneymiş
İçinde Karşılıksız Seven şıkları Barındıran
Dışarıdan Büyük Ama
İçeriden Baktığın Zaman Bir Oda Kadar
Küçük Ve Karanlık
İçin Bilmem Kaç Milyon Kişi
Ve İçinde Garip Gardiyanlar Besleyen
Küçük şıklar Hapishanesi
Gardiyanları Gururlu Kibirli Ve Çok Sevilen
Ama Kendilerini Seven Erkeklere Yüz Vermeyen
Kadınlar…
Ve İnceden İnceye Beton Islanıyor
Hem Erkekler Aşk Acısından Ağlıyor
Hem Kadınlar Böyle Gardiyanlığa Yaptıklarına Ağlıyor
Hem De Aşk Mevsimi Baharda Bir Bahar Yağmuru
Islatıyor Hapishane Avlusunu
Ve Her Gece 12’den Sonra Çığlıklar
Yükseliyor Gökyüzüne
Bir Başka Yağmuru Davet Ediyor Yarına
Ve Elleriyle Yüzünü Kapatmış Bir Kadın Var
En Köşede Ağacın Dibinde Ne Çığlık Atıyor
Ne De Ağlıyor Belki Onun Yıkımı İçerden Devam Ediyordur
Kim Bilir
Ama Sordum Başkalarına Bu Kadını Suçu Ne Diye?
O Birini Seviyordu Sevdiği De Onu
Ama Kavuşturmamış Hayat Dediler
Ve Gardiyan Diğer Kadınlar Bu Kadının Yerine
Hem Bir Kez Daha Ağladılar Hem De Çığlıklar Attılar
Ve O An Aşk Hapishanesi De
Ağladı En İçten Bir Ağıt Gönderdi Bu Sevda İçin Gökyüzüne
Ama Bu Saatten Sonra Aşkında
Bu şıklara Yapacak Hiç Bir Şeyi Yoktu…
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta