Yar bükmüş boynunu mahsun bakıyor
Gözünden yaş sicim olmuş akıyor
Bu garip hallerin içim yakıyor
Ağlama öpmeye kıyamadığım
Bilirim çektiğin derdi demezsin
Sorsam da susarsın söyleyemezsin
Kan içer kızılcık şerbeti dersin
Yüzüne bakmaya doyamadığım
Viran olmuş Hekimhanın evleri
Yarsız gecen dört mevsim de zemheri
Bu dünyada senden daha ileri
Yerine kimseyi koyamadığım
Yanımda ol sırtımda taş çekerim
Çölün ortasına güller ekerim
Ölümüne her sözümü tutarım
Verdiğim sözlerden cayamadığım
Kayıt Tarihi : 13.1.2015 15:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Her ne ad verilirse verilsin.. Nesli tükenenlerden olduğu kesin..
Seval Hanım, çok uzun sürdü antolojiden kopukluğunuz... Şiirinizi de özlemişim inanın..
Kutluyor, devamını diliyorum Efendim..
TÜM YORUMLAR (1)