Bakmamışsın Gökyüzüne Şiiri - Gökhan Avcı

Kaç zamandır, bakmamışsın gökyüzüne.
Karanlık mı inmiş eşkiyaca,
Karanlık mı inmiş düşlerine?
Gecede mi yitirdin
En aydınlık gülüşünü?
Şarkılar da söylememişsin kaç zamandır.
Kaç zamandır,
Şiirsiz bakışmışsın aynalarda kendinle..
Kaç ışık sessizliğinde,
Bilmem kaç yıldız düşmesinde..

Düşlerinden giden o gemiler
dönmediğinden beridir,
Oturup kıyısına denizin
Limanı olmuşsun yalnızlığın
Ağlamışsın ağlamışsın..

Bir ömür çürümüş,
Paslanmış demir,
Tozlanmış raflar
Ve küflenmiş tadı yüreğinin..
Kaç zamandır bakmamışsın gökyüzüne.?

Rüzgarların bile okşayamadığı saçların,
Yüzünün karamsarlığına dolanmış.
Suretini yitirmiş tenindeki Ay.
Bakışların ürkek
Ve bir sonbahar uğramış gülüşlerine
Bir kasvet..

Şiirlerde dans edecek güzelliğin,
Kaç Şaire matemini yaşatmış.
Ve hüneri bozulmuş dudaklarındaki tılsımın..
Kaç zamandır bakmamışsın gökyüzüne..?

Suskunsun,
Küskünsün.
Suskunluğuna meyilli zaten
Bu hastalıklı zaman dilimi..
Bu ölüm çağı,
Bu yükselen beton yığınları,
Ve bu karamsarlık,
Ve hayallerini İnciten ruhsuz nesneler dünyası,
Bu modernist duygu sömürüsü,
Bedenlerin güzellik algısına
Sunak olduğu,
Bu çirkinlik,
Bu biçimsiz,
Bu şekilsiz,
Bu kirli sevme yalanı,
Bu şizofreni Kara parçası
suskunluğuna meyilli zaten.
Susma!!!

Kaldır başını gökyüzüne bak!!!

Gökhan Avcı