BAKMAM
Komutanın, “Apoletin” sökenin
Yüzü şöyle dursun, izine bakmam.
Kursağından, öyle inci(!) dökenin
Sözü şöyle dursun, tezine bakmam.
Ayrık otu gibi, her yeri talar
Yanlış laf eyleyen, sözünü yalar
Ne beni yâd eder, ne bizi çalar
Nazı şöyle dursun, sazına bakmam.
Kimisi misyoner, kimisi çancı
Onlar bu ülkede; sanma ki hancı
Baharı benzemez, kışı yabancı
Yazı şöyle dursun, güzüne bakmam.
Bu halk öyleleri, elinde oğar
Haziran ayında, gün başka doğar
Bir nazar eylese, eminim boğan
Gözü şöyle dursun, dizine bakmam.
Diğerleri gibi, o da eğilse
Memnun olur, düşmanlarca övülse
Yerlilikten uzak, millî değilse
Özü şöyle dursun, közüne bakmam…
15/06/’18
Hanifi KARA
Kayıt Tarihi : 15.6.2018 10:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!