Bakmam Şiiri - Aşık Fani

Ben Âdem oğluyum insan severim.
Fakir, zengin demem, şânına bakmam.
Eğer ki: insansa her an severim
İyi, kötü demem kanına bakmam.
Birine bizdendir, bencidir demem;
Birine sizdendir, sencidir demem;
Kızılderi, Eskimo, Zencidir demem;
İnsansa severim tenine bakmam.
Esmeri, beyazı aramam farkı,
Kuzey, güneybatı ayırmam şarkı,
Milliyet, cinsiyet,nesebi,ırkı,
Kafatası, kâvim, genine bakmam .

Müslim, gâyri Müslim aynı sıradan.
Birini koparıp, çekmem aradan.
Râb il Âlemindir yüce yaradan.
İtikâdı, mezhep, dinine bakmam.
Kiminin işgücü, kârı, imarı
Doktor, paşa, bakan, çoban, mimarı
Nereden gelirse gelsin damarı
Şöhretine falan; ününe bakmam.
Kimi meyhane, kimi Ramiye,
Kimi kiliseye, kimi camiye,
Günahı, sevabı çıkar hamiye.
İstikametine, yönüne bakmam.
Cahil, cimri, bilgin, bunca ûlema
Rabbim’iz demez mi? “Yüce Mevlama
Bende onun için durdum selâma.
Evveli bellidir, sonuna bakmam.
Fani’yim sevgide süre istemem,
Bölük bölük olmuş yöre istemem.
Kelepçe misali töre istemem,
Hak için severim, kanuna bakmam.
AŞIK FANİ
13.12.1999