Oturdum uzun, uzun yüzlerime baktım.
Aynada
Yaşantımı gördüm.
Derin çizgiler gördüm, sararmış gözaltlarımda.
Tekrar, tekrar baktım, yüzlerime beliren yaşantımın sonbaharına.
Kendime acıdım.
Hala nasıl sağ olduğuma şaştım.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta