Oturdum uzun, uzun yüzlerime baktım.
Aynada
Yaşantımı gördüm.
Derin çizgiler gördüm, sararmış gözaltlarımda.
Tekrar, tekrar baktım, yüzlerime beliren yaşantımın sonbaharına.
Kendime acıdım.
Hala nasıl sağ olduğuma şaştım.
Bir ölüye bakar gibi baktım, bu gün aynaya.
Bana beni anlatı, gözlerim.
Düşündürdü beni, her bakışımda uzun, uzun yüzlerim.
Yorgunsun dedi
Senin halin kalmamış dedi.
Ama üzülme dedi, kısık bir bakışı ile avuttu beni gözlerim.
Derler ya aynalar yalan söyler.
Olsun.
Ben onda geçmişimi gördüm, yaşantımı gördüm.
Bazen üzüldüm, bazen serinledi yüreğim.
Bakmaktan korkmuyorum.
Yeter’ ki yaş dökmesin, şu baktığım aynadaki yorgun gözlerim.
14 Aralık 2015-12-14
Antalya
Kayıt Tarihi : 14.12.2015 20:54:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!