Bakmak Ve Görmek Şiiri - Ergül Nalbant

BAKMAK VE GÖRMEK

Güzel özün örtüsüdür edebi,
Hak gözeten ıskalamaz hedefi.
Bilmezler ki nedir asıl sebebi,
Sadece ok atan eli görürler.

Kadere sabredip boyun bükenin,
Her gün yüreğine çile ekenin,
İhtiyar olmadan saçı dökenin,
Çektiğini bilmez, keli görürler.

Bağdaki güllerin temel gıdası,
Bülbül feryadının aksı sedası.
Bülbülü inletir gülün sevdası,
Feryadı duymazlar, gülü görürler.

Bakınca, derdi yok denilen yüzler,
Herkese sır vermez, acıyı gizler.
Oysa yüreğinde harlanır közler,
Ne yangını ne de külü görürler.

Kimisi kof çıkar, az biraz tartsan;
Bildiğini okur, ne kadar dürtsen.
İspat edemezsin, kendini yırtsan;
Doluyu boş, boşu dolu görürler.

Kaç asır insancıl düzen olmadı,
Kendini elekten süzen olmadı.
Bu Ergül’ü henüz çözen olmadı,
Belki veli amma deli görürler.

Şiir: Ergül NALBANT - 21.09.25 - 17:46