Bakmak...Görmek...Anlamak...

Dünyâ zehir dolu çanak,vücûdumuz bir sünger
Sanatımız her acıyı massederek yaşamak
Hiç içmeden sarhoş olmak başka çeşit bir hüner
Yobazların hüneri de sallananı taşlamak...

Nâdân art niyetli bakar,gördüğü kara bir iz
Rûhundaki yoz tarlada ayrık biter mevsimsiz
Kendi gibi olanlar hoş,diğerleri sevimsiz...
Kitap okur,hüküm verir; affı yok,adâletsiz...
Bir yerleri aşındırsa,ötelerden bahsetse;
Böylesine ben mert demem,nâmert derim şüphesiz...

Sürüklenir canımız,her çalıya takılarak...
Pişeriz aralıksız,enflasyonda yakılarak...
Zaten zor iken yaşamak,imkânsız olur birden;
Her adıma yasak konur,kem gözle bakılarak...

Nedir durgun bir havada fırtınalar vehmetmek? ...
Acep çok zor bir şey midir; elele,gülüp gitmek? ...
İyi niyetli yasalar mânevî güneştirler;
Coşan rahat insanları kolay olur eğitmek...
Doğru olan,şefkatle ve adâletle hükmetmek...

Katı kânun ifrir kokar,birliğe nifak sokar...
Ferde şüphe ile bakar; deneme yok,ısrar var...
Islah değil yok etmektir onun esas gâyesi;
Yok ettikçe başka yara; yaradan,kurtlar çıkar...

Toplum devletini sevse,devlet de halkı sever...
Her ferdini mutlu/müreffeh etmek için ever...
Ne yazık ki bâzıları bu hikmetten habersiz;
Her iyiliği yok eder,kötülüğü çok eder...