Bakmak! Şiiri - Adem Korkmaz

Hilenin,yıkımın ocagından
Ölçülerin son faslından
Ne zor bakmak Allahım!

Çiçekler koparmak! Gül bağından
Haşmeti belirince bülbülün
Çile susuyor,sevda kuşu kaçıyor
Kalbi sökülüyor hüznün!

Duaların yaslı gözlerinde
Açmıyor laleler,goncagüller

Münafık gecenin her seherinde
Görmüyor kimse ıslanıyorda kirpikler.

Kuşatıldım Rabbim çepeçevre
Kaçamıyorum kurtulamıyorum Allahım.
Yanıyor köz olmuş çerçeve

Bakuştan kurtulabilirse ahım
Takılıyor bu sefer örümceğin ağına

Mutlulugun agına düştüğümdeki gibi
Esmiyor lodos,karayel,

Dualar belirsede sevgilinin bakışı gibi
Yazılmıyor artık içten bir şiir.
Yazılmıyor.