Bakmadan Görmek Şiiri - Necip Taha Keskin

Geceler,sessiz ve sensiz.
Gündüzler mi ?
Onlar ise sesli ama yine sensiz.
Gündüz ve geceleri,
Avare gibi bakıyorum.
Görürüm belki seni.
Birden aklıma geliyor,
Uzakta olduğun.
Ben yine de bakıyorum.
Öyle boş boş ufuklara doğru.
Ufuklar da uzakta ya,
Oradan görürüm belki.
Bir süre sonra anlıyorum.
Bu iş ,böyle olmayacak.
Bakmamaya karar verdim artık.
Önceden de bakmasaydım keşke.
Çünkü aşk!
Bakmadan görmekmiş sevgili...