Bakma Yalnızlığıma Şiiri - Osman Söylemez

Sen bakma yalnızlığıma
İçimde bir sen var
Nehirleri ırmakları taşıran
Dağlar kadar yüce
Gökyüzü gibi ferah
İçimde bir sen var
Kokusu çicekleri kıskandıran...
Sen bakma durgunluğuma
İçimde bir sen var
Zaman ve uyku tanımaz
Süregelen döngüler gibi
Güneş açar toprağı yakarsın
Bulut olur yağmur gibi yağarsın
Ağaçlarda yeşerir meyva verirsin
İçimde bir sen var
Ben olmasam da yaşarsın...
İçimde bir sen var
Hissetmesem de ordasın
Bir yanın güzel düşlü çocuk gibi
Bir yanın haşin dolu yıllar gibi
Evet içimde bir sen var
Evren kadar geniş
Evren kadar boşluksun...
Rüyalar gibi dopdolu
Uçurum gibi derinsin
Şimdi bir dalsam
Ebediyen uyanamam inan ki
Nice ömürler verdim yaşamadan
İçimde bir sen var ki
Meleklerin bile cennet zannetiği...